Isle of Skye - Spaen Bridge (bij Invergarry)

Het grote voordeel van een B&B is toch wel, vinden wij, dat je op plekken komt waar je als “normale” tourist niet zou komen. Zo werden wij gisterenmorgen door John gewezen op een wandelroute in de buurt naar “Leitir Fura”. De route leidde naar een heel oud dorpje (eigenlijk alleen een paar hoopjes stenen bij elkaar) waar tot de 19e eeuw een veertigtal mensen hebben geleefd. Na een wandeling van ongeveer 2,5 uur waren we weer terug bij de auto.

Daarna besloten we om een stukje te gaan rijden om weer wat meer van Isle of Skye te zien. Zoals we al heel vaak tegen elkaar hebben gezegd deze vakantie: “het is hier steeds anders”. Ook nu over weggetjes waar je elkaar alleen via passeerhavens kunt passeren met hele mooie vergezichten. Na te zijn gedraaid op het uiterste puntje hebben we op de terugweg wat gegeten bij een hotel/restaurant. Daar kwam Arjan erachter dat hij zijn portemonnee niet bij zich had/kwijt was. Gelukkig had ik mijn pinpas bij mijn telefoon zitten en konden we toch weer weg, zonder de afwas te hoeven doen. Uiteindelijk (nadat we nog even terug zijn gereden naar de wandelroute en ook in de B&B hebben gekeken of de portemonnee misschien daar lag) toch nog maar een keer naar het hotel/restaurant gebeld om te vragen of zij misschien iets gevonden hadden. En ja hoor, dat hadden ze. Dus toen maar weer terug naar het hotel/restaurant om de portemonnee op te halen. Ach, je kunt maar iets te doen hebben als je vakantie hebt.

Omdat we al een paar keer uit eten waren geweest en ook dat een keer saai wordt hadden we bedacht om een pizza te gaan eten. Bij het restaurant zelf waren er geen tafeltjes meer en dus hebben we maar pizza besteld en die opgegeten in onze eigen drive-in “witte Toyota Auris”.

Vanmorgen hebben we, na weer een heerlijk ontbijtje, afscheid genomen van John en Iris van de B&B. Arjan wilde graag een gedeelte van het eiland bekijken met de auto genaamd “Trotternisch”. Alweer ontiegelijk skon maar het duurde wel even voordat we weer terug waren. Uiteindelijk hebben we vrij veel in de auto gezeten en waren we rond een uur of vijf hier op ons laatste stekkie in Schotland. Het uitzicht vanuit het huisje is prachtig. We kijken uit over het meer “Loch Oich “. Op internet hadden een aantal recensies gelezen waar we niet blij van werden dus het was wel een beetje spannend wat we hier aan zouden treffen.  Maar het huisje ziet er redelijk uit. De inrichting is verouderd maar we mogen niet klagen. Hier vermaken wij ons nog wel een week. Vanavond een keer weer gewoon lekker gekookt (aardappels, kip en boontjes), heerlijk. Morgen gaan Noortje en Lonneke uitslapen, zeggen ze, want dan hoeven we niet meer op tijd op voor het ontbijt.